Sayfa 1 / 2
| İsim | Cinsiyet | Anlamı | Kökeni |
| Çağa | Erkek / Kız | Çocuk. | Türkçe |
| Çağaçar | Erkek | Çağ açacak kimse. | Türkçe |
| Çağakan | Erkek | Çağı yakalayan, çağdaş. | Türkçe |
| Çağan | Erkek | Bayram, şenlik. | Türkçe |
| Çağanak | Erkek | Körfez, liman. | Türkçe |
| Çağar | Erkek | 1. Bayram. 2. Kalın ve kuvvetli deve kösteği. 3. Doğan kuşu. | Türkçe |
| Çağatay | Erkek | 1. Yavru at, tay. 2. Doğu Türklerine, lehçelerine dayanılarak verilan ad. Çağatay Han: Cengiz Han'ın 2. oğlu Çağatay. Müslümanlara ve dinin emirlerine karşı politika uygulamakta ve Moğol yasasını tatbik etmekteydi. Gusl abdestini yas | Türkçe |
| Çağdaş | Erkek | Aynı çağda yaşayan, çağa uygun | Türkçe |
| Çağılı | Erkek / Kız | 1. Çağla ilgili. 2. Çakıl. 3. Çağla. | Türkçe |
| Çağın | Erkek / Kız | Yıldırım, şimşek. | Türkçe |
| Çağkar | Erkek | Canlı, dinamik, çalışkan. | Türkçe |
| Çağlar | Erkek / Kız | Çağlayan, şelale (bkz. Şelale). | Türkçe |
| Çağman | Erkek | Çağın insanı. | Türkçe |
| Çağnur | Erkek / Kız | Çağın nuru, zamanın nuru. | Türkçe |
| Çağrı | Erkek / Kız | 1. Çakır gözlü. 2. Mavi hareli göz. Çağrı bey (990-1060). Büyük Selçuklu devleti hükümdarı Tuğrul beyin kardeşi. Çağrı bey müslüman olduğunda Davud ismini aldı. Kardeşi Tuğrul ise Muhammed ismini almıştır. | Türkçe |
| Çağrıbey | Erkek | (990-1060) Selçuklu hükümdarı Tuğrul Bey’in kardeşidir. Tuğrul Bey’le devleti ortak yönetmişlerdir. | Türkçe |
| Çaka Bey | Erkek | Oğuzların Çavuldur boyundan olan Türk beyi. XI. yy. ilk yarısında İzmir bölgesinin hakimi oldu. | Türkçe |
| Çakar | Erkek | Parıldayan, ışık veren. | Türkçe |
| Çakır | Erkek / Kız | Mavimsi, mavi renkli, gri benekli gözleri olan kişi. | Türkçe |
| Çakman | Erkek | 1. Amacına erişen, ulaşan kimse. 2. Süt mavisi. | Türkçe |
| Çakmur | Erkek | 1. Yarı uykulu bakış. 2. Sert taş. 3. Pinti. | Türkçe |
| Çalap | Erkek | 1. Tanrı. 2. Ateş. -İsim olarak kullanılmaz. | Türkçe |
| Çalapkulu | Erkek | Tanrı kuluAbdullah. | Türkçe |
| Çalapöver | Erkek | Tanrı'nın övgüsüne mazhar olmuş kişi. | Türkçe |
| Çalgan | Erkek | Yatağı taşlık olan ve gürültüyle akan su. | Türkçe |
| Çalkın | Erkek | Alev. | Türkçe |
| Çapan | Erkek | Tatar, ulak, postacı. | Türkçe |
| Çavaş | Erkek | 1. Güneş. Güneşli yer. 2. Güney. | Türkçe |
| Çavlan | Erkek / Kız | Büyük çağlayan. | Türkçe |
| Çavlı | Erkek / Kız | Ava alıştırılmamış doğan. Çavlı Çandar: (Öl. 1146). Selçuklu emiri. Sultan Mesud döneminde yararlı işler yaptı. | Türkçe |
| Çavuş | Erkek | Askerde bir rütbe | Türkçe |
| Çaykara | Erkek / Kız | Küçük akarsu, yazın kuruyan küçük akarsu. | Türkçe |
| Çelebi | Erkek | 1. Efendi, nazik ve kibar. 2. Şehir terbiyesi almış okuryazar kimse. 3. Osmanlı devletinin ilk devirlerinde şehzadelere verilen unvan. Musa Çelebi, Süleyman Çelebi. Mevlevi tarikatının başı bu adla anılırdı. Mevlana veya Hacı Bektaş | Türkçe |
| Çelen | Erkek | 1. Yakışıklı delikanlı. 2. Tepelerin kar tutmayan kuytu yeri. 3. Açıkgöz, becerikli, kurnaz. 4. Evlerin dışında bulunan saçak. | Türkçe |
| Çelik | Erkek | 1. Su verilip sertleştirilen demir. 2. Çok güçlü kuvvetli. 3. Kısa kesilmiş dal. | Türkçe |
| Çelikel | Erkek | Çelik gibi güçlü el. | Türkçe |
| Çeliker | Erkek | Çelik gibi güçlü kimse. | Türkçe |
| Çelikhan | Erkek | Güçlü hakan, yönetici. | Türkçe |
| Çelikkan | Erkek | Güçlü soydan gelen kimse. | Türkçe |
| Çeliköz | Erkek | (bkz. Çelik). | Türkçe |
